Πολιτική πρόβλεψη

Ανάλυση και πρόβλεψη πολιτικής(foresight) είναι έρευνες επιστημονικού χαρακτήρα που εφαρμόζονται σε διαδικασίες και φαινόμενα στην πολιτική. Μελετώντας, συγκεκριμένες προοπτικές καθορίζονται στην εξέλιξη των γεγονότων στον τομέα αυτό. Για την ακριβέστερη εκτίμηση των πιθανών επιτυχιών και πιθανών στρατηγικών συμπεριφοράς, η πολιτική πρόβλεψη που χρησιμοποιείται πρέπει να βασίζεται σε αναλυτικές πτυχές της μεθοδολογίας.

Το κύριο έργο της πρόβλεψης είναιικανότητα να αναλάβει την πορεία ανάπτυξης ενός γεγονότος με υψηλό επίπεδο πιθανότητας. Πρέπει να σημειωθεί ότι σε όλους τους τύπους δραστηριοτήτων είναι δυνατόν να παρατηρηθεί η ασυμφωνία μεταξύ των αποτελεσμάτων και των αρχικών προθέσεων. Ωστόσο, σύμφωνα με τους ειδικούς, ακριβώς αυτό το φαινόμενο (ασυνέπειες) εξομοιώνεται με την τακτική. Στον τομέα αυτό, υπάρχει συχνή και πολύ μακρινή απόκλιση μεταξύ των προγραμματισμένων στόχων και του αποτελέσματος της εφαρμογής τους.

Η πολιτική χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση πολλώνδιαδικασίες, οι οποίες χαρακτηρίζονται από αστάθεια, αστάθεια. Ακόμα και μικρά ή τυχαία γεγονότα (θάνατος ενός πολιτικού, διαρροή πληροφοριών κλπ.) Μπορούν να προκαλέσουν βαθιές πολιτικές αναταραχές. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους συχνά το υποτιθέμενο και το προγραμματισμένο δεν αποτελεί τη βάση της εμπιστοσύνης της πρόβλεψης, αλλά, αντίθετα, συχνά ρέει σε απροσδόκητες διαδικασίες. Ταυτόχρονα, η επιστημονική πρόβλεψη περιλαμβάνει τον ντετερμινισμό (περιορισμό) ως αναπόφευκτο αποτέλεσμα ορθολογικών μοντέλων ανάπτυξης. Η πολιτική πρόβλεψη, με τη σειρά της, το μειώνει (ντετερμινισμός) σε μια ιδιοκτησία που εκδηλώνεται μόνο περιστασιακά.

Χαρακτηριστικά της προνοητικότητας (στην πολιτική) συμβάλλουνΗ συνεχής επέκταση της μεθοδολογικής βάσης της έρευνας. Ταυτόχρονα, οι αναλυτές αρχίζουν να λαμβάνουν υπόψη μια ποικιλία μη παραδοσιακών προσεγγίσεων, συλλογική και ατομική εμπειρία συμπεριφοράς, διαίσθησης. Υπάρχουν ιστορικές αναλογίες και στιγμιαίες προσδοκίες. Έτσι, η πολιτική πρόβλεψη μετατρέπεται σε μεθοδολογία για μια συγκεκριμένη επίδραση στην πραγματικότητα. Ο αντίκτυπος στην πολιτική πραγματικότητα πραγματοποιείται για να δημιουργηθούν οι επιθυμητές αλλαγές σε αυτό. Υπάρχουν διάφορες παραλλαγές προνοητικότητας.

Βασικές μέθοδοι πολιτικής πρόβλεψης

Η πιο κοινή παραλλαγή της πρόβλεψηςθεωρείται η παρέκταση. Η πολιτική πρόβλεψη στην περίπτωση αυτή αποτελεί συνέχεια στο μέλλον αυτής ή αυτής της διαδικασίας σε ένα επίπεδο σκέψης. Η χρήση αυτής της παραλλαγής προοπτικής βασίζεται στην παρουσία μιας τροχιάς κίνησης και χρονικής έκτασης στα περισσότερα φαινόμενα. Έτσι, μια αλυσίδα κατασκευάζεται από τα γεγονότα του παρόντος και του παρελθόντος. Η εφαρμογή αυτής της μεθόδου καθιστά δυνατή τη μελέτη όχι τόσο των ίδιων των γεγονότων, αλλά μάλλον της πιθανής τροχιάς της ανάπτυξής τους.

Συχνά στην πολιτική πρόβλεψηαναλογία. Στην περίπτωση αυτή, οι αναλυτές βασίζονται στην ομοιότητα των συνθηκών που προκάλεσαν την εξέλιξη ορισμένων γεγονότων στο παρελθόν. Έτσι, το συμπέρασμα είναι η πιθανότητα επανάληψης της ίδιας διαδικασίας στο μέλλον υπό παρόμοιες συνθήκες. Ωστόσο, η εφαρμογή αυτής της μεθόδου παρεμποδίζεται από την ανεπαρκή εξέταση του υποκειμενικού παράγοντα - την αλλαγή των πολιτικών θεμάτων από ποιοτική άποψη. Από την άποψη αυτή, μπορεί να υπάρξει μια κατάσταση όπου έχουν βρεθεί παρόμοιες συνθήκες και δεν έχουν συμβεί τα φερόμενα γεγονότα.

Η μέθοδος που χρησιμοποιείται στην πολιτική προοπτικήσενάρια είναι μια περιγραφή των γεγονότων του μέλλοντος στον κόσμο γενικότερα ή σε μια συγκεκριμένη περιοχή. Ταυτόχρονα, οι αναλυτές λαμβάνουν υπόψη διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της στάσης του ερευνητή για το γεγονός που μελετάται.

Υπάρχει επίσης πολιτική πρόβλεψημέθοδο επανεξέτασης από ομότιμους. Στην περίπτωση αυτή, η βάση για τις υποθέσεις είναι το αποτέλεσμα της εργασίας μιας ομάδας ειδικών των οποίων η εμπειρία και οι γνώσεις στον τομέα της πρόβλεψης είναι γενικά αναγνωρισμένες.

Πολύ χρήσιμο για την πρόβλεψη της πολιτικήςμέθοδος μοντελοποίησης. Σε αυτή την περίπτωση, η γνώση για τη μελλοντική διαδικασία σχηματίζεται από τη δημιουργούμενη υπό όρους εικόνα του υποτιθέμενου αντικειμένου. Η (η εικόνα του αντικειμένου) μπορεί να ενσωματωθεί σε χάρτη, διάγραμμα, γράφημα, τύπο και ούτω καθεξής. Έτσι, πραγματοποιείται η προσομοίωση του προβλεπόμενου φαινομένου.